Interview
Wat als je een stukje grond pacht dat gedeeltelijk nodig is voor de verbreding van een snelweg?
Fotografie: Martijn Beekman
Appels en peren naast de Tjalmaweg
Als je verbouwt, moet je meestal eerst breken. Dat geldt voor huizen en ook voor wegen. Voor de bouw van de nieuwe, deels verdiepte en bredere Tjalmaweg bij Valkenburg had de provincie Zuid-Holland een stukje land nodig dat zij tot dat moment verpachtte aan Joop de Romijn, die daarnaast in een woonboot woont. Giel Kop van Boskalis en Joop de Romijn vertellen hoe dat verliep.
Moestuin
Joop: “Ik pachtte al vanaf 1999 een stuk land van 800 m2 van de provincie, tot grote tevredenheid. In 2019 stond ineens Willem Rietbroek, omgevingsmanager van de provincie, bij mij op de stoep. Voor de herinrichting van de Tjalmaweg bij de Torenvlietbrug moest een nieuwe watergang worden gegraven, precies in de hoek van mijn moestuin en een hondentrainingsplek. De plannen wijzigden een aantal keren, het leek er zelfs een tijdje op dat er niets hoefde te gebeuren op mijn landje. Op zeker moment had ik 5 verschillende tekeningen en had ik bijna een extra kast nodig voor alle papieren.”
Stoep weg
Eén papier bereikte Joop echter niet: de aankondiging dat de aannemer ging beginnen. “Dus kwam ik op een dag thuis en was mijn hele stoep weg. Die had ik net een paar maanden daarvoor opnieuw laten bestraten. Ik was verbaasd en bepaald niet blij”, zegt Joop. Giel Kop, omgevingsmanager van aannemer Boskalis: “Daar is toen duidelijk iets fout gegaan. De aanbesteding kende sowieso een weifelende start, met bezwaren van omwonenden en daardoor onderzoek naar andere mogelijkheden. Toen we eindelijk konden beginnen ging een en ander mis in de communicatie en werd Joop verrast. We hebben beterschap beloofd.”
“Toen we eindelijk konden beginnen ging een en ander mis in de communicatie en werd Joop verrast.”
Fruitboompjes
Joop vond het geen ramp om een stukje tuin af te staan, van de 800 m2 zou er dan ongeveer 500 overblijven. “Maar toen ze het gingen uitmeten, leek er minder over te blijven. Daar ging ik niet mee akkoord. Giel was met vakantie, dus toen heb ik met Willem en zijn collega Wouter Koning (technisch manager) gesproken. Wouter begreep dat het stukje land en de parkeerplaats die overbleven te klein waren. En hij snapte ook dat ik in plaats van de hoge haag die was ingetekend liever fruitboompjes wilde. Dat is toen geregeld: op de parkeerplaats kunnen nu 2 auto’s naast elkaar staan.”
“Ik heb 3 jaar overlast gehad, maar ze hebben het netjes opgelost. Ik geef ze een dikke 9.”
Stoofpeertjes
De fruitboompjes zijn er ook gekomen, 8 stuks. “Drie peren en vijf appels of andersom”, zegt Joop. “Ik had liever wat meer variatie gehad, nu kan ik in het najaar wel een handeltje in appels en peren beginnen. Nou ja, dat wordt dan veel appelmoes en stoofpeertjes maken.”
Langs de nieuwe Tjalmaweg komen geluidsschermen. Hoewel de Tjalmaweg is verbreed en daarmee de verkeersintensiteit toeneemt, hoeft Joop daar dus geen last van te hebben. Giel: “We gebruiken geluidsreducerend asfalt en er komt een geluidsscherm tussen de rijbanen en het fietspad op de Torenvlietbrug. Fijn voor de fietsers en ook rustiger voor Joop.”
Koffie met
Al met al is Joop tevreden over de contacten met mensen van de provincie en van Boskalis. “Ik heb 3 jaar overlast gehad, maar ze hebben het netjes opgelost. Ik geef ze een dikke 9. Tussendoor hebben we veel koffie gedronken op de woonboot, zelfs met chocobollen erbij die Willem had meegebracht.”
