Spiegelen
Marlies Breedvelt is vrijwillige gids bij de Stichting Werelderfgoed Kinderdijk
Fotografie: Guido Pijpers
Tussen wieken en water
Mijn man en ik wonen aan de rand van het molengebied, dit is al jarenlang ons uitzicht en ons hardloopgebied. Dus ik wist al ruim voor mijn pensioen dat ik vrijwilligerswerk wilde doen bij de Stichting Werelderfgoed Kinderdijk (SWEK). Er zijn hier zo’n 275 vrijwilligers: kassamedewerkers, molenaars, schippers, onderhoudsmensen. Ik ben een van de vele gidsen.
Als je hier begint, krijgt je een opleiding van een paar maanden. Je leert alles over de geschiedenis, het waterbeheer, de molens, het gebied. En ook in het Engels. Ik vind het geweldig om bezoekers van alles te vertellen over Kinderdijk, ik krijg altijd leuke reacties en vragen. Soms heeft iemand een vraag waar ik het antwoord niet op weet, bijvoorbeeld iets heel technisch. Dat zoek ik dan even uit want het is toch fijn als die bezoeker weer blij op pad gaat. En ik heb weer wat geleerd.
Van onze 19 windmolens zijn er 3 museummolens. In de andere 16 wonen gecertificeerde molenaars. Zij zorgen ervoor dat de molens in topconditie blijven door zo vaak mogelijk te malen (= water op te pompen). Zo blijven de molens maalvaardig, zoals dat heet. Dat is nodig want de molens zijn achtervang voor de moderne gemalen in het gebied. In elke molen zit een meetapparaatje dat de hoeveelheid omwentelingen per jaar bijhoudt. Komen ze boven de 60.000 omwentelingen per jaar dan krijgt SWEK een bonus van de provincie: de draaipremie. Die 60.000 is een peulenschil voor de meeste molenaars. Als er ook maar een beetje tijd en wind is, draaien ze dat het een lieve lust is. Ze doen dit naast hun gewone baan. Sommigen halen zelfs de 500.000 omwentelingen per jaar.
Er komen per jaar zo’n 370.000 bezoekers van over de hele wereld. Het gaat het hele jaar door, ook in de winter is het druk. Het is een uitdaging om alle bezoekers te ontvangen. Mensen komen met de lijnbus maar vooral met de auto en de shuttlebus. Die parkeren bijna allemaal verderop, bij het transferium. Want zoveel verkeer past niet op de smalle dijk. Een paar keer per dag komt hier de Water Shuttle, zeg maar de waterbus, vanuit Rotterdam. En dan zijn er nog heel veel cruiseschepen met groepen toeristen.
Het is prachtig dat er zoveel belangstelling is voor dit prachtige gebied maar het moet wel veilig en leefbaar blijven. Hier wonen gewoon mensen, zowel in de molens als in de huizen. Die willen ook parkeren en veilig oversteken en hun leven kunnen leiden. Meer bezoekers betekent meer druk op het beschermde Natura 2000-gebied. De provincie is een van de partijen die meewerkt aan het plan ‘Kinderdijk 2030’. Hierin staat hoe we de komende jaren alle bezoekers en drukte in goede banen kunnen leiden. Het is goed dat daarover afspraken worden gemaakt. Dan kunnen wij doorgaan met ons werk en dit historische molengebied aan veel mensen laten zien en erover vertellen.
